D.P.S.

Dolly Parton syndroom bij mijn kat: verhaal, achtergrond en behandelingsmogelijkheden

Eindelijk werd mijnpoes Star, een Maine Coon  van 2,5 jaar oud, krols op een tijdstip dat,  wanneer de kittens geboren zouden worden, ik thuis kon zijn van mijn werk. Ze had alle erfelijkheid testen glansrijk doorstaan en nu was het de beurt aan mijn dekkater Nikov om voor mooie en gezonde kittens te zorgen, zoals hij al zo vaak gedaan heeft. Hij deed er twee dagen over en na 3 weken zag ik roze tepels. Wat was ik blij. Star was in prima gezondheid dus naar mijn idee zou niets een goede dracht in de weg staan. Dacht ik… Met 4 weken dracht voelde ik zwellingen komen op de plek van de tepels. Ik schrok en ben met haar naar de dierenarts gegaan. Wat bleek, Star ontwikkelde D.P.S  in een sneltrein vaart. Mijndierenarts heeft gelijk een drachtscan gemaakt om te kijken naar de conditie van de kittens. We zagen 3 kittens in goede gezondheid. Wat kan de reguliere dierengeneeskunde voor Star en haar ongeboren kittens betekenen in geval van de ontwikkelende DPS? Nou niets anders dan abortus. Het inzetten van de Alizin en de Gala Stop was dus geen optie. Thuis gekomen met de schrik in mijn benen, ben ik het internet op gegaan. In een topic vond ik een fokster die met behulp van homeopatie goede resultaten had bereikt met haar drachtige poes en de kittens. De poes was behandeld door Lies Vedder, homeopathisch werkend dierenarts. Ik heb Lies gebeld. Ze heeft mijn verhaal aangehoord en bevestigd dat ze goed resultaten heeft bereikt met poezen die dit syndroom hadden ontwikkeld met behoud van de kittens. Omdat de praktijk van Lies in Groningen is heeft zij mij verwezen naar haar collega homeopathisch werkend dierenarts Evelien van der Waa te Houten. Ik heb Evelien van der Waa gebeld en ook haar het hele verhaal verteld.

De zwellingen van Star namen binnen een dag toe tot giga harde schrijven, die onderaan haar buik hingen. Evelien en Lies hebben samen overlegd en voor Star het homeopathische middel Pulsatilla pratensis K 200 voor geschreven. Met de Pulsatilla konden we wel de zwellingen laten verminderen, zonder gevaar voor de kittens. Afhankelijk van de beginsituatie (= de ernst van de zwellingen) kan er na een week tot tien dagen effect te zien zijn. Bij homeopathie kan er in het begin een beginvergering van de klachten optreden, maar dat hoeft niet. Het gaat van zelf weer over en geeft aan dat het middel aanslaat. Ik moest een korrel oplossen in water en dit met een plastic lepeltje geven in 3 porties. En nu de reactie afwachten.

 In de 5^e  week van de dracht hebben we nog een drachtscan gedaan om de conditie van de kittens te controleren. De kittens ontwikkelden zich goed. We zagen een mooie en regelmatige hartslag. De schijven in de melkklieren waren net sjoelschijven. Star hield zich goed al had ze er behoorlijk last van. In overleg met Lies hebben we Star zelf laten bepalen of ze nog meer behoefte had aan de Pulsatilla. Ik heb haar een korrel aangeboden en daarna de oplossing, maar dat wilde ze niet direct hebben. Wel rook ze eraan en dat kon volgens Lies al voldoende zijn. Op advies heb ik toen een korrel in een washandje gedaan,  zodat ze zelf kon kiezen wanneer ze er behoefte aan had . Het washandje heb ik op een plek gelegd waar ze graag lag. Tot mijn verbazing ging haar moeder Honey het energiespoor volgen richting het washandje zo naar de korrel toe. Vervolgens ging ze er met haar billen op liggen.

Star deed even later hetzelfde. Dat komt, aldus Lies, omdat ze de werking van de Pulsatilla zoekt en nodig heeft bij haar eierstokken, want dit syndroom is ontstaan doordat  te veel progesteron is aangemaakt door de eierstokken. Er was dus alles aan te doen om dit te verminderen. Ik heb het washandje op de tafel neergelegd, omdat dat de plek is waar Star graag ligt. Ze kan de energie opzoeken wanneer ze er behoefte aan heeft en dat hebben moeder en dochter zeker gedaan. Ik heb haar gedrag nauwlettend gevolgd. De bedoeling was dat de zwellingen minder zouden gaan worden. De zwellingen zijn wel soepel geworden en verminderd, maar helaas niet helemaal weg gegaan. Daar was de tijd tot de bevalling te kort voor. Star leed onder de zwellingen onderaan haar buik, maar hield zich goed. Ze zat vaak “gehurkt”. Ze had een likplekje gekregen doordat de tweede rij schijven langs haar voorpoten schuurden en dit irriteerde. Ik heb er Bach Rescue zalf opgedaan,  maar dat werd er met dezelfde vaart weer af gewassen, dus dat was geen optie. Uiteindelijk zijn de zwellingen in zo ver minder en soepeler geworden dat het niet meer schuurde.

De bevalling naderde en ik zat er dag en nacht er boven op om haar nauwlettend te volgen. Op dag 65 nog even contact gehad met mijn eigen dierenarts, maar alles zag er gewoon uit. Star deed niet veel anders dan languit liggen of gehurkt zitten.

Op dag 66 zag ik een wee en een kat die de wee hijgend en met de ogen dicht onderging en er zoveel moeite mee had dat er bij mij allemaal alarmbellen afgingen. Ik heb mijn dierenarts gebeld en ben met een noodgang naar hem toe gereden. De conditie van Star was schrikbarend achteruit gegaan en ze zou nooit een normale bevalling kunnen hebben. Mijn dierenarts heeft een drachtscan gedaan. De conditie van de kittens was hard achteruit gegaan. Hij besloot tot een keizersnede. Wat hij bij de operatie zag was erg: veel bloedingen en veel bindweefsel, veroorzaakt door DPS. Hij moest goed uitkijken waar hij de snede zette,  zo gevaarlijk was het. Een van de kittens lag al los en konden we niet meer redden. De ander twee heeft hij gehaald. Ze hadden het zwaar. We hadden de  grootste moeite om de kittens te laten ademen. Uit eindelijk is dat gelukt en hebben we ze in de couveuse met extra zuurstof gelegd om goed te kunnen ademen en jawel dat ging goed. Star werd dichtgemaakt. Mijn dierenarts zei dat als ik niet zo alert gereageerd had dat, de poes en de kittens zouden zijn overleden. Ik schrok enorm.

De volgende dag heb ik contact gehad met Evelien en ze zei dat het niet verstandig was om de melkproductie op gang te helpen, dit zou alles weer kunnen verergeren en dat wilden we voorkomen. Er waren wel melklijsten maar er zat geen melk in. Ook het krols worden moeten we zien te voorkomen daar het DPS veel erger terug zou komen en Star dit niet zou overleven. Ze kon tijdens de keizersnede niet gelijk gecastreerd worden in verband met haar slechte toestand. Een paar dagen na de operatie kreeg ze hoge  koorts en hebben we haar aan de Baytril gezet en de Loxicom als pijnstiller. En dat hielp. Daarnaast heeft ze ook nog een aantal homeopathische middelen van Lies en Evelien gekregen om haar herstel te bespoedigen: Arnica voor de inwendige bloedingen, Traumeel om haar te ondersteunen bij het herstel van de operatie, Staphisagria en Bellis Perennis ook voor het herstel. De koorts is nu weg en ze herstelt langzaam. De zwellingen zijn er nog en minderen al een beetje. Van de kittens heeft een tweede het ook niet overleeft helaas. Het derde kitten moet ik handmatig voederen. Het ligt gewoon bij het nest van nu 5 weken oud van Honeymoon en dat gaat goed. Hij drinkt af en toe een slokje bij zijn oma onder het toeziend oog van moeder Star, die nu zover herstellende is dat ze op haar manier mee moedert en er nu veel plezier aan beleeft. De kleine Victor doet het prima en moeder Star geniet met volle teugen van haar moeder zijn!

           

Ik wil mijn dierenarts Paul van den Hurk uit Noordwijk bedanken voor zijn zeer deskundige hulp.

Ook wil ik Lies Vedder en Evelien van der Waa, homeopathisch werkende dierenartsen, graag bedanken voor hun enorme inzet om Star helpen beter te worden.

Zij hebben ook een bijdrage geleverd voor dit artikel over de achtergrond van de aandoening en de mogelijkheden van behandeling met homeopathie.

 

-----------------------------------

Fibroadenomateuze melkklier hypertrofie of Dolly Parton syndroom bij de kat

Dit is een aandoening bij de kat waarbij er een snelle, niet – tumor groei is van de kliercellen (=epitheel) en het bindweefsel (= stroma) van de melkklieren. De aandoening treedt vaak op bij jonge katten in de weken na de eerste eisprong (=oestrus), na / tijdens de dracht of na een behandeling met progesteron (= zwangerschapshormoon) preparaten. Het komt zowel bij poezen als bij katers voor! De voornaamste klacht is ernstige zwelling van een of meerdere melklieren, zonder dat er melk gevormd wordt. De klieren kunnen zo groot worden dat de huid verkleurt, afsterft of zweren vormt. Uiteindelijk kunnen de klieren zelfs zo groot worden dat ze over de grond slepen bij het lopen. Ook kan er vocht ophoping ontstaan ter hoogte van buik en achterpoten. Dit alles zorgt voor ongemak en pijn bij de kat. Soms zie je ook algemene

klachten als niet willen eten, sloomheid, pijn en een te hoge hartslag.

Als de aandoening voorkomt bij katers, niet-drachtige poezen of katten die met hormoon preparaten behandeld worden zijn er verschillende behandelingen mogelijk. Direct stoppen met het hormoon preparaat. De meeste gebruikte hormoonpreparaten zijn de poezepil om krolsheid te voorkomen bij de poes en voorheen preparaten voor de behandeling van huidklachten. Dit laatste is echter achterhaald en zou niet meer voorgeschreven moeten worden.

Weghalen van de eierstokken (= Ovariectomie) en daarmee de bron van de natuurlijke progesteron productie. Hierna zie je binnen 3-4 weken verdwijnen van de zwellingen en volledig herstel. Het nadeel is dat het dier daarna onvruchtbaar is. Voor fokdieren dus niet zo gewenst. Als er heel veel afgestorven weefsel is moeten soms de melkklieren  verwijderd worden. Een andere mogelijkheid is de behandeling met een anti-progesteronpreparaat (= progesteron-antagonist) zoals aglepristone gedurende 4-5 dagen. Daarna zie je ook in 3-4 weken een teruggang van de zwellingen verglijkbaar met het weghalen van de eierstokken. Het dier is daarna wel weer vruchtbaar.

Het lastigste te behandelen zijn katten die de hyperplasie krijgen als ze drachtig zijn. Bij deze dieren wil je niet de eierstokken weghalen of behandelen met aglepristone, omdat beiden behandelingen leiden tot abortus! 

Homeopathie als mogelijkheid

Voor deze laatste groep katten is een homeopathische behandeling een serieuze mogelijkheid om de zwelling te laten afnemen of zelfs helemaal te laten verdwijnen. Homeopathie is geen “wondertherapie”, maar bij een aantal dieren kun je hier heel goede resultaten mee bereiken. Homeopathie werkt op een heel ander manier dan de gangbare diergeneeskunde/geneesmiddelen. Het werkt via prikkeling van het zelf herstellend vermogen van het lichaam (bij mens en dier). Hiervoor wordt gebruik gemaakt van homeopathische geneesmiddelen. Vele hiervan zijn op basis van plantaardige stoffen, maar er bestaan ook homeopathische middelen op basis van minerealen, dierlijke en chemische grondstoffen. Een middel is pas homeopathisch als het bepaalde grondstoffen bevat en op een bepaalde wijze is gepotentieerd (= schudden en verdunnen tegelijkertijd). Hoe hoger de potentie van een middel, des te sterker is de werking. Er zijn duizenden verschillende homeopathische middelen. Sommige zijn al honderden jaren in gebruik en anderen zijn pas recentelijk ontdekt. De keuze voor een bepaald homeopathisch middel wordt gemaakt op basis van de klachten van de kat en het verhaal bij de kat. Wat voor dier is het? Wat is zijn/haar persoonlijkheid? heeft het dier ook nog andere klachten? Dit wordt klassieke homeopathie genoemd. Het is ook mogelijk om alleen op de klachten voor te schrijven, dan spreek je van klinische homeopathie.

Voor de behandeling van fibroadenomateuze melkklier hyperplasie komen verschillende homeopathische middelen in aanmerking. Er is dus helaas niet een middel voor alle katten met de deze aandoening. Per dier moet gezocht worden naar het best passende homeopathische middel voor dit dier. Wel is het zo dat een aantal middelen heel duidelijk in hun geneesmiddel beeld klachten hebben die passen bij deze aandoening: zwelling van de melkklieren. Een van die middelen is Pulsatilla pratensis of Wildemanskruid.